tüm talihsizlikler sona ermiş, kötü adamlar yenilmiştir nihayet. ediz hun ve filiz akın birbirlerine sarılmış, yanak yanağa vermiş bize doğru gülümseyerek bakmaktadırlar. arkada iyi yürekli figüran kadrosu mutluluklarını paylaşmakta, gülümseyerek izlemektedir onları. sonra kamera ediz hun ve filiz akın'ın yüzlerine yavaş yavaş yaklaşır, kocaman bir son yazısıyla film oracıkta bitiverirdi. ve mutlu son. ne güzeldi.
o filmlerin devamı çekilse ne olurdu acaba. evlenmişler, çoluk çocuğa karışmışlar, geçim derdi, hayat mücadelesi, mahalle baskısı derken akıp giden bir hayat.
öyle bir film olsa, filmin yarısına kadar herşey klasik bir yeşilçam filmi gibi gelişse. hadi bitti derken birden film devam etmeye başlasa, izleyiciler şaşkın tekrar yerlerine otursa ve izlemeye devam etse. sanırım bu film için güzel bir ad olurdu, "mutluluktan sonra"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder